تعیین عوامل محیطی موثر بر گروه گونههای اکولوژیک با استفاده از رگرسیون لجستیک در مراتع پلور استان مازندران

پراکنش و استقرار جوامع گیاهی بر اساس دامنه بردباری گونه های آن ها نسبت به عوامل مختلف محیطی صورت میگیرد. بنابراین شناخت عوامل محیطی موثر بر استقرار و پراکنش پوشش گیاهی می تواند در راستای شناخت سازگاری گونههای بومی و به کارگیری آنها در فرآیند اصلاح و احیا مرتع کارآمد باشد. در چنین مطالعاتی چندین روش آماری قابل کاربرد است و هدف تحقیق حاضر بررسی کارآمدی روش رگرسیون لجستیک در تعیین روابط بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی در یک منطقه نیمه خشک است. بنابراین مراتع پلور جهت این بررسی انتخاب شدند. عوامل محیطی مورد مطالعه شامل صفات خاک ( 15 مورد)، عوامل توپوگرافی ( 3 مورد) و عوامل اقلیمی ( 6 مورد) بودند. نمونهبرداری با روش طبقه بندی – تصادفی مساوی صورت گرفت و سه تیپ گیاهی غالب در منطقه تشخیص داده شد. روش آماری رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل موثر و ارائه مدل برای تیپهای غالب مورد استفاده قرار گرفت. سه تیپ گیاهی در منطقه تشخیص داده شد که استفاده از رگرسیون لجستیک نشان داد که حضور تیپ 1 با میانگین رطوبت نسبی سالانه، میانگین بارندگی سالانه رابطه معکوس و با ارتفاع رابطه مستقیم، حضور تیپ 2 با درصد آهک عمق اول رابطه مستقیم و ظرفیت نگهداری آب در عمق دوم رابطه عکس و حضور تیپ 3 با ماکزیمم درجه حرارت سالیانه رابطه عکس داشت. بطور کلی نتایج رگرسیون نشانگر این نکته است که از گروه عوامل خاکی درصد آهک، ظرفیت نگهداری آب و از گروه عوامل اقلیمی رطوبت نسبی سالانه، میانگین بارندگی سالانه و از عوامل توپوگرافی ارتفاع به عنوان موثرترین عامل بر پراکنش گونههای گیاهی شناخته شدند.